อย่างน้อยทำให้ตัวเราเบาไปเยอะ พระอาจารย์สุชาติ ท่านเทศน์สั่งสอนเสมอ ว่า พระพุทธเจ้านั้น ท่านละทิ้ง เพื่อปลดพันธนาการออก .. พระสงฆ์ มีผ้าแค่ 3 ผืน เมื่อลดการสะสมทรัพย์ ทุกสิ่งที่เหลือคือความเบา สบาย …
พออายุเราเริ่มเยอะขึ้น ความรู้สึกสะสมต่างๆ มันเริ่มหายไปเรื่อยๆ ยิ่งยื้อไว้ก็ยิ่งทุกข์ เพราะทุกสิ่งเป็นอนิจจัง คือไม่เที่ยง ขนาดของที่เก็บไว้สักพักก็กรอบ เก่า ต้องเอามาทิ้ง ถ้าของสด ถ้ากินไม่ทันก็เน่าเสีย ทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้ เราก็ไม่ได้ใช้เอง,, กระเพาะเรามีได้แค่กินเท่าที่อิ่ม อิ่มแล้วก็นอน ทำงาน แล้วก็ขับถ่าย กิน ..วนไป จนกว่าจะสิ้นกรรม.
ลองคิดไหมว่า เราเกิดมาเพื่ออะไรกัน.. พระพุทธเจ้าท่านทรงตรัสไว้ว่า เราเกิดมาเพื่อชดใช้กรรม และทำให้ดียิ่งๆขึ้น เพราะโอกาสเกิดเป็นมนุษย์นั้นยาก .. สะสมความดีเอาไว้
พระอาจารย์สุชาติ ท่านเทศนาไว้ดีมาก บอกว่า พอเราปลดทุกอย่าง เราจะอยู่กับใจของเราเอง … เราเองคือคนกิเลศหนาคนหนึ่ง ได้ยินท่านก็เริ่มคิดและเริ่มปฏิบัติมาช่วงหนึ่ง เราค้นพบว่า เราสามารถขัดเกลากิเลศของเราเองได้ โดยการไม่ปล่อยใจให้มันครอบงำ และปลดปล่อย สิ่งทีมัดเราไว้อยู่ ไม่ว่าจะรัก โลภ หลง โกรธ
